Als je mij vraagt
hoe het gaat
op doorgang
in het voorbijgaan
dan zeg ik
goed
als je vraagt hoe het met mij gaat
en je blijft staan
en je kijkt me aan
dan zeg ik meestal
zo, zo
of vandaag of deze week wel best
of (met een bepaalde intonatie)
het gaat
of het gaat wel
want wat moet je
wat wil je
wat kun je
met een beschrijving van een proces
met weergegeven nuances
twijfels pijnen
uitwijdingen
details
wat moet je met al die eerlijkheid
ik probeer te luisteren naar de vraag achter de vraag
of het al gerede antwoord
maar soms stink ik er in
en laat me verleiden
door een oogopslag
een buiging van een stem
een aanraking
en vertel
Arme jij, die dan soms
als jouw vraag
alleen code of formule was
moest luisteren naar een echt verhaal
Jij wou alleen maar zeggen:
“Hallo, hoe gaat-ie?
Goed toch zeker?
En als het niet goed gaat,
Dan morgen hopelijk beter”.
Ach jij.
Hoe gaat het met jou?
