Eindelijk thuis
            
            
            
              Op 15 april kreeg ik ontslag uit het Antonius. Samen
              met de taxi naar huis gereden. Met heel voorzichtig
              in- en uitstappen en voorzichtig rijden ging het wel
              (iedere hobbel in de weg voelde ik in mijn rug,
              ondanks de luxe Voldo S80). Sandra haar moeder stond
              thuis op ons te wachten. Met een rollator liep ik naar de
                   voordeur en het huis in naar het ziekenhuisbed
                   in de woonkamer. De rollator en bed had Sandra
                   van de thuiszorg geleend.
              
Vanaf dat moment was het leven weer anders; nog steeds ziek, maar nu in de vertrouwde omgeving. En Sandra stond er nu alleen voor; de eerste dagen gelukkig met hulp van haar moeder. Verder kregen we via de thuiszorg hulp in de huishouding en hulp om mij te wassen (ik kon de trap nog niet oplopen en dus niet onder de douche).
De eerste week de fysiotherapeut op bezoek gehad. Ik wil zo snel mogelijk mijn spieren op kracht hebben. De fysiotherapeuten blijven iedere week komen om mij thuis te behandelen.
Verder zijn we alleen samen geweest. En daar waren we wel aan toe.
          Vanaf dat moment was het leven weer anders; nog steeds ziek, maar nu in de vertrouwde omgeving. En Sandra stond er nu alleen voor; de eerste dagen gelukkig met hulp van haar moeder. Verder kregen we via de thuiszorg hulp in de huishouding en hulp om mij te wassen (ik kon de trap nog niet oplopen en dus niet onder de douche).
De eerste week de fysiotherapeut op bezoek gehad. Ik wil zo snel mogelijk mijn spieren op kracht hebben. De fysiotherapeuten blijven iedere week komen om mij thuis te behandelen.
Verder zijn we alleen samen geweest. En daar waren we wel aan toe.