Gisteren met de specialist gesproken. De onderzoeken wezen uit dat de Ziekte van Kahler inderdaad actief is. Nog in een beginstadium, maar het is wel nodig om het te behandelen. We waren daar nog niet helemaal van overtuigd, maar nu wel. En dat gaf weer rust. Wat de behandeling betreft hadden we hetzelfde verwacht als twee jaar geleden (VAD-kuur). Maar zo eenvoudig is dat niet. Het kan namelijk ook anders. Nieuwe medicijnen, nieuwe ervaringen. Niet dat het anders moet, maar je kunt kiezen. De keuze is tussen de bekende VAD-kuur of een kuur met Velcade binnen een studie (DOXIL-MMY-3001). Voor de keuze hadden we gistermiddag en -avond de tijd. Pak papier mee over de studie en proberen een keuze te maken. Studie op internet opgezocht. Veel ziekenhuizen in de wereld stellen deze studie voor bij recidive van Kahler. Dat gaf een goed gevoel. Om daaraan mee te mogen doen moeten allerlei onderzoeken gedaan worden. Als je dan mee mag doen wordt er geloot voor een van de twee vormen van behandeling: Alleen Velcade of Velcade met chemo (Doxil). Omdat ik Velcade wil proberen hebben we gekozen voor de studie. Mocht dat niet werken of er tegenvallen, dan kunnen we altijd terugvallen op de VAD-kuur. Vanmorgen met de specialist gebeld en de keuze besproken. Vanmiddag hebben we de assistente van de specialist gesproken voor de planning. Maandag de onderzoeken en mogelijk vrijdag de loting. Dan zou ik de dinsdag na de kerst kunnen starten. Dus een week later dan verwacht. 
Blij dat we weten welke kant het opgaat, maar precies weten we het nog steeds niet. En het neemt niet weg dat we een rottijd tegemoet gaan. Nog maar even genieten van de rust die we nu hebben tussen de voorbereidingen door.