Als ik een tijdje niets op mijn blog schrijf gaan de lezers zich afvragen wat dat betekent. Gaat het wel goed? Of heb je het druk? Het gaat eigenlijk best aardig. Maar de reden om niet te schrijven is dat er hier niet zo veel gebeurt. Ik heb dus niet zo veel om over te schrijven. En iedere week over het artsenbezoek schrijven gaat ook zo vervelen. Ik ben nog te moe om iets te ondernemen. Volgens de arts zal ik de eerste 3 tot 6 maanden moe zijn en niet veel kunnen ondernemen. Werken aan de conditie is er voorlopig niet bij. Ik slaap veel, ga iedere dag 10 - 15 minuten wandelen en lees niet al te ingewikkeld leesvoer, zoals kranten en tijdschriften. Gelukkig krijg ik weer wat meer bezoek. De eerste maand was ik daar niet aan toe. Veel langer dan een uur duurt een bezoek niet, maar het is wel prettig om weer andere mensen te zien. Anders wordt het zo eenzaam hier met z'n tweeën. Gelukkig zijn er nog internet, e-mail, blog's en telefoon. Dan kun je zelfs als je moe thuis zit nog communiceren met de buitenwereld. Al met al een zeer boeiend leven op het moment.