“Als je kanker hebt moet je kennelijk voldoen aan allerlei eisen die de omgeving aan je stelt. Er bestaat een soort samenzwering: je moet je bezighouden met de dood, je moet klagen over je lichamelijke problemen, je moet diep de ellende in en je quasi-diepzinnig storten op allerlei items rondom zingeving en lijden. Ik heb een hekel aan dat dramatiseren, dat ligt niet in mijn aard. Ik wil mijn eigen leven leven, maar dat lijkt niet zomaar te mogen. Sommige mensen heb ik zelfs op afstand moeten houden, omdat ik – zo voelde ik het –weigerde een rol te spelen in hun drama.” – Ivan Wolffers / uit : Buigen als bamboe (uitgeverij Plantaan).

Ivan Wolffers is schrijver, arts en hoogleraar en kreeg in 2002 te horen dat hij prostaatkanker had.

We kwamen het citaat weer tegen en het blijft heel goed. Ik had het zelf geschreven kunnen hebben. Ik wilde het even delen met jullie.

www.ivanwolffers.nl
nl.wikipedia.org/wiki/Ivan_Wolffers
www.plataan.nl/html/9058072614_1.htm