En nu eens niet voor de Staten Generaal, maar de kiezen in mijn mond. Sinds ik behandeld word voor Multiple Myeloom (Ziekte van Kahler) heb ik telkens iets met mijn kiezen. In het verleden (voordat ik de elektrische tandenborstel ontdekte) heb ik heel wat gaatjes en gaten gehad. Die zijn altijd gevuld en opnieuw gevuld. De laatste jaren zijn al weer een paar vullingen vervangen door kronen.

Maar na de chemokuren van 2003 heb ik in korte tijd mijn vier verstandskiezen (mijn grote trots) moeten laten trekken. Ze stonden nog recht, maar waren ontstoken. Daarna volgde de kiezen daarnaast; 1 getrokken en bij 2 een apexresectie (wortelpuntoperatie) bij de kaakchirurg. Vorige maand kwam daar een wortelkanaalbehandeling bij en nu is een kies aan het ontsteken die al een apexresectie heeft ondergaan. De tandarts en kaakchirurg adviseren om 'm er maar uit te trekken. Dat staat voor komende donderdag op de planning. Ik heb liever geen ontstekingen als straks mijn weerstand daalt.

Het blijkt maar weer wat chemokuren met je lichaam doen. Je houdt je ziekte er mee onder de knie, maar het is een behoorlijke aanslag op je lichaam.